Lissabon

We zijn gearriveerd op de stadscamping van Lissabon. Zo eenvoudig was dat nog niet. We liepen met herhaling vast op snelwegen.  Terwijl we begonnen op een mooi fietspad langs de Taag. We waren hoopvol gestemd om op tijd op de camping te arriveren. Helaas het werd laat. Door de stress ook vermoeid. Vandaag Lissabon gedaan, met regen. Eind van de middag afscheid genomen van Fatimah en Marcel die terug vliegen. Afscheid voelt raar na twee weken samen fietsen. Fatimah en Marcel bedankt.

We zitten nu te wachten op Manon, die ieder moment kan arriveren. Ze gaat een weekje met ons op fietsen langs de westkust naar Porto. (gearriveerd )

We fietsen nu al ruim een week langs de Westkust. Het weer is minder zonnig maar het landschap is mooier. We zitten veelal aan zee. Mooi in de duinen. De zee is mooi ruig. Manon kan hier haar hart ophalen met golfsurfen.

Reinder is druk bezig geweest met het regelen van nieuwe fietsschoenen. Niet eenvoudig door zijn maat. Het lijkt te gaan lukken. Een camping vos heeft een paar dagen terug een schoen weg genomen  De receptie bevestigde dat een vos dit vaker doet. We bergen de schoenen voortaan goed op.

Met herhaling komen we onderweg wilde honden tegen. Bij een roedel van vijf toch maar voor de zekerheid een paar stenen opgeraapt. Fatimah stoer voorop, was er niks aan de hand. Het is wel steeds een droevig gezicht. Ze kunnen zo aangereden worden.

Het verkeer is wisselend. Niet altijd wordt er rekening gehouden met fietsers. Naast het te hard rijden zijn ze fietsers ook niet gewend. Volgens een fietsenhandelaar worden we gelijk gesteld aan paard en wagen. Onder aan de ladder. Op rotondes kan dit problemen geven. Wij nemen voorrang maar dit wordt niet altijd in dank afgenomen

We hebben zin om morgen weer op pad te gaan. Eerst nog dwars door het drukke verkeer, de fiets voor Manon ophalen. Een stukje treinen door de drukke buitengebieden en dan op naar Ericiera.