Je moet er wel wat voor doen
Mooi plannetje, we gaan fietsen van Basel naar Diever. Omgekeerd hoe onze eerste tocht( die naar Corsica tien jaar terug) startte. Met nieuwe fietsbellen wordt dit jubileum gevierd want tien jaar is staal.
Maar ja hoe kom je in Basel? Met de nachttrein natuurlijk. Lekker uitgerust aankomen was het plan. Via www.fiets-mee.nl kwamen we erachter dat alleen overdag op donderdag gaat lukken wanneer de fietsen mee moeten. Opstappen in Enschede. Oké, dan fietsen we daar naartoe en boeken een hotelletje. Blijkt er een mooi betaalbaar wellness hotel te zijn. Op woensdag, dag 1 van onze vakantie, op fietse naar Almelo, stukje treinen naar Hengelo, stukje fietsen, inchecken bij www.holterhof.nl en plons, wij kunnen heerlijk badderen. Lekker eten erbij en vroeg, voldaan, te bedde.
Smorgens is het Koningsdag, we pakken nog wat feestelijkheden mee in Enschede en pakken de trein naar Munster. Gezellig kletsen met een Namibiaan(prachtig (fiets?) land).
Stressen bij de overstap: 15 minuten vertraging, een gewijzigd perron, we staan voor bij de trein maar moeten helemaal achteraan zijn van de lange ICE, rennen op een druk station met bepakte fietsen. Maar dan zitten we, eten wat , lezen wat.
En dan; nog meer vertraging. Bijna 1,5 uur te laat komen we aan in Basel. Tis lukt.
In het donker fietsen we naar het hotel. Zelf fietsen, dat doen we liever.
Dat zijn mooie fietsbellen 😉
Wow 10 is corsica alweer 10 jaar geleden?!
Ik duim voor goed weer! En voor de wind in de rug, Ylse en ik hebben nog 4 dagen tegoed, die mogen jullie wel hebben.